Antalya'da yaşayan bir adet mutsuz Kendimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten.Papatyayla mutlu olan biriyim. Her sabah uyandığımda yalnız olduğumu fark ediyorum ve biraz daha üzülüyorum. Sabahları günaydın mesajı atacağım, boynuma sarılıp öpeceğim birisi yok. Elimden sadece yazmak geliyor, çünkü insanlar benim içimde neler olup bittiğini hiç merak etmiyorlar.Uyumadan önceki hayallerime sığdırdım seni yanıma gel, özletme kendini.En önemli not: Şarkılar iyi ki var.
22 Mart 2013
Gözlerinin içine bile bakamıyorsun , ondan kaçıyorsun sürekli, aynı ortamda bulunduğunda kıpkırmızı kesilip heyecandan nereye gideceğini şaşırıyorsun, utanıyorsun, kendine kızıyorsun ben bu çocuğu nasıl sevdim diyorsun, kendini ezilmiş, küçücük hissediyorsun. Başka kızlarla konuştuğunu görünce deliriyor ona bir sürü laf söylemek istiyorsun ama yapamıyorsun çünkü neden o senin hiçbir şeyin tek laf dahi söyleyip ona uyması bekleyemeceğin kişi sen onun gözünde salak ezik hatta çirkinin önde giden birsin belkide . Birde telefonunda onu resimleri varsa olay bitmiştir ne yapabilirsin ki ilerletmişsin sevgini karşılıksız hatta imkansız olsa da sen sadece sevebiliyorsun şuan elinden sadece o geliyor onunla mutlu olmak elini tutmak öpmek sarılmak ve daha bir sürü şey yapmak istiyorsun ama olmaz yapamazsın sen böyle hayal kurmaya devam et o senin sevgilin olmayacak kendini kanır sadece yapabildiğin tek şey de bu değil mi zaten hayal kur , hayal kur , hayal kur başka bir şey olamaz zaten . Bütün dünya o kadar mutlu olur ama sen hala mutsuz ve yalnızsındır. Hep böyledir değişmez engel olamazsın