Antalya'da yaşayan bir adet mutsuz Kendimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum gerçekten.Papatyayla mutlu olan biriyim. Her sabah uyandığımda yalnız olduğumu fark ediyorum ve biraz daha üzülüyorum. Sabahları günaydın mesajı atacağım, boynuma sarılıp öpeceğim birisi yok. Elimden sadece yazmak geliyor, çünkü insanlar benim içimde neler olup bittiğini hiç merak etmiyorlar.Uyumadan önceki hayallerime sığdırdım seni yanıma gel, özletme kendini.En önemli not: Şarkılar iyi ki var.
7 Kasım 2013
Burası benim günlüğüm gibi oldu resmen. Tabii birkaç işi okusa şu yazdıklarımı mutlu olurum ama ben böyle kendi kendime yazıp kendi kendime okuyorum , çok şizofren bir hayatım var farkındayım. Ama ben yazmaya devam edicem çünkü yazmazsam kime nasıl derdimi anlatabilirim ki? Sadece yazarak anlatabiliyorum derdimi ve kime anlatacağımı bilmiyorum ki şu başımdan geçen şeyleri. İşte bu yüzden yaz Şevval yaz modundayım anlaşılacağı üzere.